Yaptıklarımız, aslında bizim kendimiz için yarattıklarımız gibi.Baktığımız yerde ,sanırım gitmek istediğimiz yer olsa gerek.Nedense insanoğlu en zor, umutsuz zamanlarda gökyüzüne bakıyor.Bu bakışla gökyüzünü seyretmeyi kastetmiyorum.Yarattığımızı düşündüklerimiz bize neşe vermediğinde,yıkım yaptıklarımızı yok ettiğinde ancak gökyüzüne bakıp neden böyle diye soruyoruz.Politikacılar bizi hep kandırıyor ve bizlerde ,onlar gibi kendimizi kandırıyoruz.Çocuklarımıza miras olarak acı ve nefreti bırakıyoruz.
Bu fotoğraf,hamasın israile attığı bir bomba yada roket sonrasında çekilmiş.Kırmızı çizgi yada geçiti kontrol eden komite başkanının bölgeyi gezisi sırasında.
Ne garip değil mi?Bir tarafta bebekler ölüyor,bir tarafta evler yıkılıyor ama kimse affedemiyor.Yarınlara umut tohumları atmıyor.Yıkılan yerler ise hepsinden önemli.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder